Συνέντευξη στο Sin Radio
Χάρη, σε καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Το βιβλίο «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης» είναι το πρώτο σου βιβλίο, από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Τι σε γοητεύει στη συγγραφή και πότε ένιωσες την ανάγκη να ξεκινήσεις το ταξίδι σου στον κόσμο του βιβλίου;
Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση που μου κάνατε να μιλήσω και να πω μερικά πράγματα για το βιβλίο μου. Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά, είναι το πρώτο μου βιβλίο το οποίο εκδόθηκε τον Μάιο από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. Στην συγγραφή με μαγεύει η δύναμη της φαντασίας του μυαλού, η οποία μου δίνει την δυνατότητα να πάρω ένα κομμάτι λευκό χαρτί στα χέρια μου και να ξετυλιχθεί η ιστορία μου. Την ανάγκη για να ταξιδέψω στον κόσμο του βιβλίου την ένοιωσα πριν από δύο χρόνια που αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο για να εκφράσω τη αγάπη που έπαιρνα από τα ζώα μου. |
Στο βιβλίο σου πρωταγωνιστές είναι τα ζώα (και ειδικότερα οι γάτες) και η σχέση των ανθρώπων μαζί τους. Ωστόσο, θίγεις και το επίκαιρο θέμα της (εσωτερικής) μετανάστευσης, καθώς η οικογένεια του βιβλίου, λόγω των επαγγελματικών και οικονομικών συγκυριών, μετακομίζει από την πόλη στο χωριό, όπου και έρχεται κοντά στη φύση και την αγροτική ζωή. Πόσο μπορεί ένα βιβλίο να βοηθήσει τον αναγνώστη να λάβει τα σωστά νοήματα και να βρει ταύτιση με δικές του καταστάσεις; Στην εποχή της τεχνολογίας, πόσο μπορούν να μας ταξιδέψουν οι σελίδες ενός βιβλίου;
Ένα βιβλίο έχει την δύναμη να μεταφέρει έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη και η ελπίδα και να μεταφέρει στιγμές παρόμοιες με την ζωή του αναγνώστη. Μπορεί μέσα από αυτό να ανακαλύψει κάτι δικό του που να τον ταυτίσει με τους ήρωες και να βρει κάποια διέξοδο για να αντιμετωπίσει τις δικές του δυσκολίες. Τα βιβλία μπορεί να γραμμένα σε χαρτί αλλά το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι διαφορετικά αντιληπτό από τον καθένα, καθώς ο κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί και διεγείρει τον εγκέφαλο του διαφορετικά. Τα όρια της φαντασίας του καθενός είναι ξεχωριστά.
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, ποια είναι η γνώμη σου για τα e-books; Βλέπεις να έχουν θέση στη ζωή μας ή οι αναγνώστες θα λαχταρούν πάντα τη μυρωδιά ενός παραδοσιακού βιβλίου..;
Τα e-books έχουν θέση στην ζωή μας και ειδικότερα στους πιο νέους ανθρώπους αλλά τα παραδοσιακά βιβλία είναι μια αξία ανεκτίμητη.
Εμείς έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες! Έχεις κάποιο κατοικίδιο;
Έχω και εγώ ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες και είμαι περιτριγυρισμένος από αυτές καθώς έχω περισσότερες από δέκα γατούλες.
Τι σε εμπνέει για να ξεκινήσεις να γράφεις; Πιο συγκεκριμένα, τι σε ώθησε να γράψεις αυτή την ιστορία;
Την συγκεκριμένη ιστορία την εμπνεύστηκα από την αγάπη που πήρα από τις γάτες μου και θέλησα με αυτόν τον τρόπο να τους ανταποδώσω την αγάπη μου.
Ποια μέσα χρησιμοποιείς για τη συγγραφή; Υπολογιστή ή χαρτί / μολύβι; Επίσης, η στιγμή που θα καθίσεις να γράψεις έρχεται αυθόρμητα ή λειτουργείς βάσει ενός δικού σου προγραμματισμού;
Και τα δυο χρησιμοποιώ, ανάλογα με το μέρος που βρίσκομαι. Μερικές φορές μπορεί να προγραμματίζω την συγγραφή μου αλλά σε γενικές γραμμές λειτουργώ αυθόρμητα.
Πόσο σημαντική είναι η μουσική για σένα; Έχεις κάποιο αγαπημένο είδος;
Είναι πολύ σημαντική έως αναγκαία γιατί αποτελεί ένα εναλλακτικό τρόπο έκφρασης. Αγαπημένο μου είδος είναι η pop και η έντεχνη μουσική.
Μετά τιμής,
Sin Radio
Ένα βιβλίο έχει την δύναμη να μεταφέρει έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη και η ελπίδα και να μεταφέρει στιγμές παρόμοιες με την ζωή του αναγνώστη. Μπορεί μέσα από αυτό να ανακαλύψει κάτι δικό του που να τον ταυτίσει με τους ήρωες και να βρει κάποια διέξοδο για να αντιμετωπίσει τις δικές του δυσκολίες. Τα βιβλία μπορεί να γραμμένα σε χαρτί αλλά το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι διαφορετικά αντιληπτό από τον καθένα, καθώς ο κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί και διεγείρει τον εγκέφαλο του διαφορετικά. Τα όρια της φαντασίας του καθενός είναι ξεχωριστά.
Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, ποια είναι η γνώμη σου για τα e-books; Βλέπεις να έχουν θέση στη ζωή μας ή οι αναγνώστες θα λαχταρούν πάντα τη μυρωδιά ενός παραδοσιακού βιβλίου..;
Τα e-books έχουν θέση στην ζωή μας και ειδικότερα στους πιο νέους ανθρώπους αλλά τα παραδοσιακά βιβλία είναι μια αξία ανεκτίμητη.
Εμείς έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες! Έχεις κάποιο κατοικίδιο;
Έχω και εγώ ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες και είμαι περιτριγυρισμένος από αυτές καθώς έχω περισσότερες από δέκα γατούλες.
Τι σε εμπνέει για να ξεκινήσεις να γράφεις; Πιο συγκεκριμένα, τι σε ώθησε να γράψεις αυτή την ιστορία;
Την συγκεκριμένη ιστορία την εμπνεύστηκα από την αγάπη που πήρα από τις γάτες μου και θέλησα με αυτόν τον τρόπο να τους ανταποδώσω την αγάπη μου.
Ποια μέσα χρησιμοποιείς για τη συγγραφή; Υπολογιστή ή χαρτί / μολύβι; Επίσης, η στιγμή που θα καθίσεις να γράψεις έρχεται αυθόρμητα ή λειτουργείς βάσει ενός δικού σου προγραμματισμού;
Και τα δυο χρησιμοποιώ, ανάλογα με το μέρος που βρίσκομαι. Μερικές φορές μπορεί να προγραμματίζω την συγγραφή μου αλλά σε γενικές γραμμές λειτουργώ αυθόρμητα.
Πόσο σημαντική είναι η μουσική για σένα; Έχεις κάποιο αγαπημένο είδος;
Είναι πολύ σημαντική έως αναγκαία γιατί αποτελεί ένα εναλλακτικό τρόπο έκφρασης. Αγαπημένο μου είδος είναι η pop και η έντεχνη μουσική.
Μετά τιμής,
Sin Radio
Συνέντευξη στην ιστοσελίδα Θεματοφύλακες βιβλίων
Β.Μ: Κύριε Λιανέ, θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο μπλογκ μας και να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο που αφιερώνετε ώστε να διεκπεραιωθεί η συνέντευξη. Ξεκινώντας θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια ώστε να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες της ομάδας μας, όχι μόνο ως συγγραφέα αλλά και ως άτομο;
Χ.Λ: Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση που μου κάνατε να μιλήσω και να πω μερικά πράγματα για τα βιβλία μου και για εμένα. Κατάγομαι από την Καλαμάτα όπου μεγάλωσα και κατοικώ μόνιμα. Αποφοίτησα από το τμήμα Πληροφορικής – Δικτύων Η/Υ του ΤΕΕ Καλαμάτας καθώς και από το Ι.Ε.Κ Καλαμάτας στο τμήμα Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής με Πολυμέσα. «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» είναι το πρώτο μου βιβλίο το οποίο εκδόθηκε τον Μάιο του 2015 από τις Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές και το Δεκέμβριο του 2016 που μας πέρασε εκδόθηκε το νέο μου βιβλίο «Έρως ο γιος της καταιγίδας». Η συγγραφή με μαγεύει γιατί η φαντασία είναι κάτι το ανεξάντλητο, το οποίο μου δίνει την δυνατότητα να πάρω ένα κομμάτι λευκό χαρτί στα χέρια μου και να ξετυλιχθεί μια ιστορία. Την ανάγκη για να ταξιδέψω στον κόσμο του βιβλίου την ένοιωσα πριν από τρία περίπου χρόνια που αποφάσισα να γράψω ένα βιβλίο για να εκφράσω τη αγάπη που έπαιρνα από τα ζώα μου. Β.Μ: Τι είναι η συγγραφή για εσάς; Πως άρχισε η ενασχόληση σας με την δημιουργική γραφή; Χ.Λ: Από τα μαθητικά μου χρόνια με έλκυε το βιβλίο και ειδικότερα το μάθημα της έκθεσης, την στιγμή που το μυαλό ξεφεύγει και ταξιδεύει σε ένα δικό του φανταστικό κόσμο , σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα. Για αυτό το λόγο αποφάσισα να ασχοληθώ με την συγγραφή, για να μπορώ να εκφράζομαι ελεύθερα, χωρίς δισταγμό και να ταξιδεύω τους αναγνώστες μου στον δικό μου φανταστικό κόσμο. |
Β.Μ: Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Ποια ερεθίσματα σας σαγηνεύουν ώστε να αποτυπώσετε τις σκέψεις σας ;
Χ.Λ: Γενικά μέσα από το βιβλίο μου προσπαθώ να περάσω θετικά μηνύματα, όπως πόσο σημαντικά αλλά και πόσο απαραίτητα είναι στην ζωή μας τα συναισθήματα, η ζωή, η φύση και τα ζώα. Η έμπνευση δεν είναι κάτι που μπορείς να προγραμματίσεις ή να ελέγξεις. Για παράδειγμα το βιβλίο «Η Σταχτομπούτα και το Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» την εμπνεύστηκα από την αγάπη που πήρα από τις γάτες μου και θέλησα με αυτόν τον τρόπο να τους ανταποδώσω την αγάπη μου.
Β.Μ: Πως αποφασίσατε να γράψετε παιδικό παραμύθι; Κατά την γνώμη σας , ποια η συμβολή των παιδικών βιβλίων στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ατόμου καθώς στις μέρες μας βομβαρδίζεται από εξωγενή βίαια ερεθίσματα;
Χ.Λ: Ο κόσμος γύρω μας σίγουρα μπορεί να είναι σκληρός, βίαιος και να γίνει ακόμη πιο απάνθρωπος από ότι είναι. Αν όμως ο κόσμος δεν μάχεται να αλλάξει αυτή την πλευρά του νομίσματος αναπόφευκτα τα πράγματα θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς ξεχνάμε ότι η υπάρχει και η άλλη όψη, εκείνη που είναι ευχάριστη, όμορφη, γλυκιά, αισιόδοξη γεμάτη όνειρα και ιδανικά, με ανθρώπους που έχουν ένα όραμα και ένα σκοπό για ένα καλύτερο αύριο, άνθρωποι που αφήνουν πίσω για λίγο τους εαυτούς τους και στρέφονται προς τον συνάνθρωπο τους, που τον βοηθάνε να ανακαλύψει την δική του θετική πλευρά, εκείνη που είχαν τυλίξει σε ένα κουβάρι όλα τα καλά που κρατούσαν κρυμμένα ή που ακόμη δεν γνώριζαν ότι έχουν, δίνοντας έτσι και σε εκείνους τους ανθρώπους την ευκαιρία να αποκτήσουν ένα σκοπό και ένα λόγο για να μάχονται. Τέτοιους ανθρώπους έχω δίπλα και εγώ. Ανθρώπους που μάχονται και που έχουν σαν όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο δικό τους, των παιδιών τους, δικό μου, δικό σας, ένα καλύτερο αύριο όλων μας.
Ένα βιβλίο έχει την δύναμη να μεταφέρει έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη και η ελπίδα και να μεταφέρει στιγμές παρόμοιες με την ζωή του αναγνώστη. Μπορεί μέσα από αυτό να ανακαλύψει κάτι δικό του που να τον ταυτίσει με τους ήρωες και να βρει κάποια διέξοδο για να αντιμετωπίσει τις δικές του δυσκολίες. Τα βιβλία μπορεί να γραμμένα σε χαρτί αλλά το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι διαφορετικά αντιληπτό από τον καθένα, καθώς ο κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί και διεγείρει τον εγκέφαλο του διαφορετικά. Τα όρια της φαντασίας του καθενός είναι ξεχωριστά.
Β.Μ: «Σταχτοπούτα και Σπιρτούλης». Πως νιώσατε όταν κρατήσατε τυπωμένο το πρώτο σας συγγραφικό έργο; Το βιβλίο αναφέρεται στην σχέση μεταξύ ανθρώπων κι ζώων. Πως πιστεύετε ότι η συντροφιά των μικρών φίλων μας μπορεί να κατευνάσει τις ανατροπές κι δύσκολες καταστάσεις στην ζωή μας;
Χ.Λ: Η πρώτη φορά που το έπιασα στα χέρια μου θα μου μείνει αξέχαστη. Θυμάμαι ότι θα συμμετείχα για πρώτη φορά στις εκδηλώσεις Όψεις του Φανταστικού στην Αθήνα όπου γινόταν και η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου και εκεί θα ήταν και η πρώτη φορά που θα το έβλεπα. Όταν έφτασε η στιγμή που το πήρα στα χέρια μου ένοιωσα γαλήνη και ευτυχία. Κρατούσα ένα βιβλίο στα χέρια μου, το δικό μου βιβλίο που είχε πάρει σώμα και μαζί θα κάναμε τα πρώτα βήματα μας στα μονοπάτια της Λογοτεχνίας. Αυτό το βιβλίο έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα γιατί μέσα σε αυτό αναφέρονται αληθινά γεγονότα. Γεγονότα που με την βοήθεια των τετράποδων φίλων μου, με την τόση ανιδιοτελή αγάπη που μου πρόσφεραν ξετυλίχθηκε από μέσα μου μια όμορφη ιστορία. Γενικά από τα ζώα παίρνουμε πάρα πολλά πράγματα με σημαντικότερο από όλα την αγάπη. Αν ο κόσμος αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, σίγουρα μαζί θα μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση βρεθεί στη ζωή τους.
Β.Μ: «Έρως ο γιος της Καταιγίδας», σε πόσο χρόνο το ολοκληρώσατε; Υπάρχει κάτι που σας δυσκόλεψε;
Χ.Λ: Ο «Έρως ο γιος της Καταιγίδας» είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τον κόσμο των συναισθημάτων, των στιγμών και των ευχάριστων προκλήσεων. Το βιβλίο δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα γιατί οι χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο και οι στιγμές που εναλλάσσονται στο χρόνο έχουν να κάνουν με πράγματα που με έχουν επηρεάσει από τη ζωή μου. Ο Έρως είναι κάτι που είχα ξεκινήσει πριν λίγα χρόνια όπου σταδιακά η ιστορία του εξελισσόταν.
Β.Μ: Αγάπη, ομορφιά, μελαγχολία, μοναξιά. Συναισθήματα κι καταστάσεις που συνεπαίρνουν τους ανθρώπους στον ορμητικό κυκλώνα τους. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ασχοληθείτε με τα συναισθήματα και να ζωγραφίσετε την μορφή τους με την πένα σας εικόνες κι χρώματα;
Χ.Λ: Σαν νέος κάνω την δική μου προσπάθεια για να καλυτερέψω την ζωή μου και να πολεμήσω για τα όνειρα και τα ιδανικά μου. Γράφω για αυτά τα όνειρα και τα συναισθήματα και θέλω να τα μεταφέρω σε όσους περισσότερους αναγνώστες γίνεται. Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση το όνειρο που με οδηγεί να σβήσει. Θέλω να συνεχίσει να με οδηγεί και μέσα από την φαντασία μου οι άνθρωποι να ταξιδεύουν σε ένα κόσμο που δεν λείπει το συναίσθημα. Σε ένα κόσμο που υπάρχει μια αγάπη όπως παλιά.
Β.Μ :Δημιουργήσατε έναν αξιαγάπητο φανταστικό περιβάλλον. Γνωρίζουμε πως ο έρωτας είναι η κινητήρια αρχή των πάντων, ποια μηνύματα θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες μέσω του γιού του, μικρού Λέοντα;
Χ.Λ: Το 2ο μου βιβλίο «Έρως ο γιος της καταιγίδας» είναι ένα βιβλίο φαντασίας και μας ταξιδεύει στο κόσμο των συναισθημάτων και μοιράζεται μαζί μας οικογενειακές στιγμές. Η ιστορία είναι αφιερωμένη σε όσους δεν χάνουν την ελπίδα τους πως κάτι μαγικό θα συμβεί και θα αλλάξει τις ζωές τους και σε όσους αισθάνονται παιδιά που δεν φοβούνται να εκδηλώσουν τα συναισθήματα τους και που δεν ξεχνούν να γελούν, να αγαπούν, φανερώνοντας έτσι το παιδί που κρύβουν μέσα τους.
Κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι ο Έρως που μοιράζεται το χρόνο του με το μικρό του γιο, τον Λέων, διαβάζοντας του ένα παραμύθι. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί οι ήρωες που απασχολούν την ιστορία του βιβλίου. Είναι και ένα νεαρό ζευγάρι που επιθυμεί να αποκτήσει ένα παιδί αλλά για κάποιους ανεξήγητους λόγους δεν τα καταφέρνει. Και κάπως έτσι ξεκινά και η ιστορία του βιβλίου.
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο θα παρατηρήσει ότι ο χρόνος εναλλάσσεται και ότι το παρελθόν με το παρόν ενεργούν παράλληλα. Οι χαρακτήρες του βιβλίου εξελίσσονται βγάζοντας στην επιφάνεια τις επιθυμίες και τα συναισθήματα τους. Οι προσδοκίες των ηρώων δύσκολα πραγματοποιούνται, αλλά στο τέλος βρίσκουν τρόπο να τις εκπληρώσουν.
Στο βιβλίο εξελίσσεται και μια φανταστική ιστορία για το πώς δημιουργήθηκαν οι πλανήτες με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες σε θέματα προστασίας του πλανήτη. Σε αυτό το σημείο θα ανακαλύψετε και άλλα πράγματα για τους ήρωες αλλά και πράγματα που ίδιοι οι ήρωες δεν μπορούσαν να αντιληφθούν.
Μερικοί άνθρωποι αναζητούν κάτι το διαφορετικό που θα τους αλλάξει τη ζωή ξεχνώντας τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους. Όμως στη πραγματικότητα η διαφορά έρχεται όταν συνειδητοποιούν ότι αυτό που έψαχναν ήταν δίπλα τους.
Β.Μ: Ολοκληρώνοντας τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες και να συμβουλέψετε τους νεαρούς συγγραφείς;
Χ.Λ: Όλοι μας πρέπει να πιστεύουμε στους εαυτούς μας και ότι μας αξίζουν καλύτερες μέρες από αυτές που ζούμε. Αν δεν υπάρχει πίστη και εμπιστοσύνη στον ίδιο μας τον εαυτό τότε ίσως τίποτα δεν θα μπορέσει να αλλάξει προς το καλύτερο. Όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί πρώτα να πιστέψουμε εμείς σε εμάς, στους ίδιους μας τους εαυτούς. Και αν ακόμη αυτό μας είναι δύσκολο να το κάνουμε ίσως θα είναι καλύτερα να στραφούμε και να ψάξουμε γύρω μας, να βρούμε ανθρώπους που μας βγάζουν τον καλύτερο μας εαυτό και που έχουν πίστη σε εμάς. Ευχαριστώ όλο τον κόσμο που με αγαπά και που με στηρίζει σε ότι και να κάνω. Ευχαριστώ όλους εκείνους που πιστεύουν σε εμένα και που με έμαθαν και εμένα να πιστεύω στον ίδιο μου το εαυτό.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας.
Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο και πάντα συγγραφικές επιτυχίες !
Υ.Σ: Κύριε Λιανέ (διορθώστε με αν το γράφω λάθος) Σαν πρώτη επαφή, λάτρεψα εξώφυλλο και αγόρασα το βιβλίο σας. Μόλις το διαβάσω θα σας μεταφέρω την γνώμη μου. Από την παρουσίαση λάτρεψα την ευρηματικότητα σας να δώσετε πνοή στα συναισθήματα, τα οποία απαρτίζουν τις πότε τις σκέψεις μας κι τις όψεις της ζωής μας. Ανυπομονώ να δω την συμβολή του Έρωτα.
Χ.Λ: Γενικά μέσα από το βιβλίο μου προσπαθώ να περάσω θετικά μηνύματα, όπως πόσο σημαντικά αλλά και πόσο απαραίτητα είναι στην ζωή μας τα συναισθήματα, η ζωή, η φύση και τα ζώα. Η έμπνευση δεν είναι κάτι που μπορείς να προγραμματίσεις ή να ελέγξεις. Για παράδειγμα το βιβλίο «Η Σταχτομπούτα και το Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» την εμπνεύστηκα από την αγάπη που πήρα από τις γάτες μου και θέλησα με αυτόν τον τρόπο να τους ανταποδώσω την αγάπη μου.
Β.Μ: Πως αποφασίσατε να γράψετε παιδικό παραμύθι; Κατά την γνώμη σας , ποια η συμβολή των παιδικών βιβλίων στην ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ατόμου καθώς στις μέρες μας βομβαρδίζεται από εξωγενή βίαια ερεθίσματα;
Χ.Λ: Ο κόσμος γύρω μας σίγουρα μπορεί να είναι σκληρός, βίαιος και να γίνει ακόμη πιο απάνθρωπος από ότι είναι. Αν όμως ο κόσμος δεν μάχεται να αλλάξει αυτή την πλευρά του νομίσματος αναπόφευκτα τα πράγματα θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς ξεχνάμε ότι η υπάρχει και η άλλη όψη, εκείνη που είναι ευχάριστη, όμορφη, γλυκιά, αισιόδοξη γεμάτη όνειρα και ιδανικά, με ανθρώπους που έχουν ένα όραμα και ένα σκοπό για ένα καλύτερο αύριο, άνθρωποι που αφήνουν πίσω για λίγο τους εαυτούς τους και στρέφονται προς τον συνάνθρωπο τους, που τον βοηθάνε να ανακαλύψει την δική του θετική πλευρά, εκείνη που είχαν τυλίξει σε ένα κουβάρι όλα τα καλά που κρατούσαν κρυμμένα ή που ακόμη δεν γνώριζαν ότι έχουν, δίνοντας έτσι και σε εκείνους τους ανθρώπους την ευκαιρία να αποκτήσουν ένα σκοπό και ένα λόγο για να μάχονται. Τέτοιους ανθρώπους έχω δίπλα και εγώ. Ανθρώπους που μάχονται και που έχουν σαν όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο δικό τους, των παιδιών τους, δικό μου, δικό σας, ένα καλύτερο αύριο όλων μας.
Ένα βιβλίο έχει την δύναμη να μεταφέρει έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη και η ελπίδα και να μεταφέρει στιγμές παρόμοιες με την ζωή του αναγνώστη. Μπορεί μέσα από αυτό να ανακαλύψει κάτι δικό του που να τον ταυτίσει με τους ήρωες και να βρει κάποια διέξοδο για να αντιμετωπίσει τις δικές του δυσκολίες. Τα βιβλία μπορεί να γραμμένα σε χαρτί αλλά το περιεχόμενο τους μπορεί να είναι διαφορετικά αντιληπτό από τον καθένα, καθώς ο κάθε άνθρωπος χρησιμοποιεί και διεγείρει τον εγκέφαλο του διαφορετικά. Τα όρια της φαντασίας του καθενός είναι ξεχωριστά.
Β.Μ: «Σταχτοπούτα και Σπιρτούλης». Πως νιώσατε όταν κρατήσατε τυπωμένο το πρώτο σας συγγραφικό έργο; Το βιβλίο αναφέρεται στην σχέση μεταξύ ανθρώπων κι ζώων. Πως πιστεύετε ότι η συντροφιά των μικρών φίλων μας μπορεί να κατευνάσει τις ανατροπές κι δύσκολες καταστάσεις στην ζωή μας;
Χ.Λ: Η πρώτη φορά που το έπιασα στα χέρια μου θα μου μείνει αξέχαστη. Θυμάμαι ότι θα συμμετείχα για πρώτη φορά στις εκδηλώσεις Όψεις του Φανταστικού στην Αθήνα όπου γινόταν και η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου και εκεί θα ήταν και η πρώτη φορά που θα το έβλεπα. Όταν έφτασε η στιγμή που το πήρα στα χέρια μου ένοιωσα γαλήνη και ευτυχία. Κρατούσα ένα βιβλίο στα χέρια μου, το δικό μου βιβλίο που είχε πάρει σώμα και μαζί θα κάναμε τα πρώτα βήματα μας στα μονοπάτια της Λογοτεχνίας. Αυτό το βιβλίο έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα γιατί μέσα σε αυτό αναφέρονται αληθινά γεγονότα. Γεγονότα που με την βοήθεια των τετράποδων φίλων μου, με την τόση ανιδιοτελή αγάπη που μου πρόσφεραν ξετυλίχθηκε από μέσα μου μια όμορφη ιστορία. Γενικά από τα ζώα παίρνουμε πάρα πολλά πράγματα με σημαντικότερο από όλα την αγάπη. Αν ο κόσμος αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, σίγουρα μαζί θα μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση βρεθεί στη ζωή τους.
Β.Μ: «Έρως ο γιος της Καταιγίδας», σε πόσο χρόνο το ολοκληρώσατε; Υπάρχει κάτι που σας δυσκόλεψε;
Χ.Λ: Ο «Έρως ο γιος της Καταιγίδας» είναι ένα βιβλίο που έχει να κάνει με τον κόσμο των συναισθημάτων, των στιγμών και των ευχάριστων προκλήσεων. Το βιβλίο δεν με δυσκόλεψε ιδιαίτερα γιατί οι χαρακτήρες που πρωταγωνιστούν στο βιβλίο και οι στιγμές που εναλλάσσονται στο χρόνο έχουν να κάνουν με πράγματα που με έχουν επηρεάσει από τη ζωή μου. Ο Έρως είναι κάτι που είχα ξεκινήσει πριν λίγα χρόνια όπου σταδιακά η ιστορία του εξελισσόταν.
Β.Μ: Αγάπη, ομορφιά, μελαγχολία, μοναξιά. Συναισθήματα κι καταστάσεις που συνεπαίρνουν τους ανθρώπους στον ορμητικό κυκλώνα τους. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ασχοληθείτε με τα συναισθήματα και να ζωγραφίσετε την μορφή τους με την πένα σας εικόνες κι χρώματα;
Χ.Λ: Σαν νέος κάνω την δική μου προσπάθεια για να καλυτερέψω την ζωή μου και να πολεμήσω για τα όνειρα και τα ιδανικά μου. Γράφω για αυτά τα όνειρα και τα συναισθήματα και θέλω να τα μεταφέρω σε όσους περισσότερους αναγνώστες γίνεται. Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση το όνειρο που με οδηγεί να σβήσει. Θέλω να συνεχίσει να με οδηγεί και μέσα από την φαντασία μου οι άνθρωποι να ταξιδεύουν σε ένα κόσμο που δεν λείπει το συναίσθημα. Σε ένα κόσμο που υπάρχει μια αγάπη όπως παλιά.
Β.Μ :Δημιουργήσατε έναν αξιαγάπητο φανταστικό περιβάλλον. Γνωρίζουμε πως ο έρωτας είναι η κινητήρια αρχή των πάντων, ποια μηνύματα θέλετε να μεταδώσετε στους αναγνώστες μέσω του γιού του, μικρού Λέοντα;
Χ.Λ: Το 2ο μου βιβλίο «Έρως ο γιος της καταιγίδας» είναι ένα βιβλίο φαντασίας και μας ταξιδεύει στο κόσμο των συναισθημάτων και μοιράζεται μαζί μας οικογενειακές στιγμές. Η ιστορία είναι αφιερωμένη σε όσους δεν χάνουν την ελπίδα τους πως κάτι μαγικό θα συμβεί και θα αλλάξει τις ζωές τους και σε όσους αισθάνονται παιδιά που δεν φοβούνται να εκδηλώσουν τα συναισθήματα τους και που δεν ξεχνούν να γελούν, να αγαπούν, φανερώνοντας έτσι το παιδί που κρύβουν μέσα τους.
Κεντρικοί ήρωες του βιβλίου είναι ο Έρως που μοιράζεται το χρόνο του με το μικρό του γιο, τον Λέων, διαβάζοντας του ένα παραμύθι. Όμως δεν είναι μόνο αυτοί οι ήρωες που απασχολούν την ιστορία του βιβλίου. Είναι και ένα νεαρό ζευγάρι που επιθυμεί να αποκτήσει ένα παιδί αλλά για κάποιους ανεξήγητους λόγους δεν τα καταφέρνει. Και κάπως έτσι ξεκινά και η ιστορία του βιβλίου.
Διαβάζοντας κάποιος το βιβλίο θα παρατηρήσει ότι ο χρόνος εναλλάσσεται και ότι το παρελθόν με το παρόν ενεργούν παράλληλα. Οι χαρακτήρες του βιβλίου εξελίσσονται βγάζοντας στην επιφάνεια τις επιθυμίες και τα συναισθήματα τους. Οι προσδοκίες των ηρώων δύσκολα πραγματοποιούνται, αλλά στο τέλος βρίσκουν τρόπο να τις εκπληρώσουν.
Στο βιβλίο εξελίσσεται και μια φανταστική ιστορία για το πώς δημιουργήθηκαν οι πλανήτες με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες σε θέματα προστασίας του πλανήτη. Σε αυτό το σημείο θα ανακαλύψετε και άλλα πράγματα για τους ήρωες αλλά και πράγματα που ίδιοι οι ήρωες δεν μπορούσαν να αντιληφθούν.
Μερικοί άνθρωποι αναζητούν κάτι το διαφορετικό που θα τους αλλάξει τη ζωή ξεχνώντας τους ανθρώπους που έχουν γύρω τους. Όμως στη πραγματικότητα η διαφορά έρχεται όταν συνειδητοποιούν ότι αυτό που έψαχναν ήταν δίπλα τους.
Β.Μ: Ολοκληρώνοντας τι θα θέλατε να πείτε στους αναγνώστες και να συμβουλέψετε τους νεαρούς συγγραφείς;
Χ.Λ: Όλοι μας πρέπει να πιστεύουμε στους εαυτούς μας και ότι μας αξίζουν καλύτερες μέρες από αυτές που ζούμε. Αν δεν υπάρχει πίστη και εμπιστοσύνη στον ίδιο μας τον εαυτό τότε ίσως τίποτα δεν θα μπορέσει να αλλάξει προς το καλύτερο. Όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί πρώτα να πιστέψουμε εμείς σε εμάς, στους ίδιους μας τους εαυτούς. Και αν ακόμη αυτό μας είναι δύσκολο να το κάνουμε ίσως θα είναι καλύτερα να στραφούμε και να ψάξουμε γύρω μας, να βρούμε ανθρώπους που μας βγάζουν τον καλύτερο μας εαυτό και που έχουν πίστη σε εμάς. Ευχαριστώ όλο τον κόσμο που με αγαπά και που με στηρίζει σε ότι και να κάνω. Ευχαριστώ όλους εκείνους που πιστεύουν σε εμένα και που με έμαθαν και εμένα να πιστεύω στον ίδιο μου το εαυτό.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σας.
Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο και πάντα συγγραφικές επιτυχίες !
Υ.Σ: Κύριε Λιανέ (διορθώστε με αν το γράφω λάθος) Σαν πρώτη επαφή, λάτρεψα εξώφυλλο και αγόρασα το βιβλίο σας. Μόλις το διαβάσω θα σας μεταφέρω την γνώμη μου. Από την παρουσίαση λάτρεψα την ευρηματικότητα σας να δώσετε πνοή στα συναισθήματα, τα οποία απαρτίζουν τις πότε τις σκέψεις μας κι τις όψεις της ζωής μας. Ανυπομονώ να δω την συμβολή του Έρωτα.
Η συνέντευξη για το βιβλίο μου στο ThinkingPeople.gr
Με την ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου βιβλίου του συγγραφέα Χάρη Λιανού, θα κάνουμε μια μικρή κουβέντα μαζί του για να μπούμε κι εμείς στον όμορφο κόσμο του βιβλίου του.
Το βιβλίο «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» εκδόθηκε το 2015 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές. -Καλησπέρα Χάρη. Με την ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου σου βιβλίου με τίτλο «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» θα ήθελα να μιλήσουμε γι αυτό σου το ξεκίνημα, αλλά και για σένα. Θα ήθελες να μας πεις κάποια λόγια για το βιβλίο σου; Χάρης: Καλησπέρα Ευδοξία. Με την ευκαιρία που μου δίνεται και εμένα μέσα από αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω εσένα για την επιμέλεια που έκανες στο βιβλίο μου και μετέπειτα όλους τους ανθρώπους που συντέλεσαν στο να βγει αυτό το όμορφο αποτέλεσμα. Το βιβλίο μιλά για την αγάπη, αλλά για την αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων. Μέσα από αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης μεταφέρεται σε εικόνες της ήρεμης αγροτικής ζωής στο χωριό, αλλά και σε καθημερινές εικόνες, οι οποίες ίσως είναι άγνωστες για τα παιδιά που μένουν στην πόλη. Εικόνες που μερικές από αυτές μπορεί να είναι ευχάριστες ή και δυσάρεστες. Όλες αυτές οι καθημερινές στιγμές που αναφέρονται στο βιβλίο αντικατοπτρίζουν τη σχέση ανθρώπων και ζώων. Η ιστορία του βιβλίου μου διαδραματίζεται σε ένα χωριό, όπου μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει εκεί. Μια οικογένεια που μέχρι να μετακομίσουν στο μέρος εκείνο, στο «μικρό παράδεισό τους», όπως έλεγαν το μέρος, δεν είχαν καμία επαφή με τα ζώα και ο,τι γνώριζαν ήταν από διάφορες ιστοσελίδες σχετικά με αυτά και από ντοκιμαντέρ που έβλεπαν στην τηλεόραση. Μέχρι όμως την στιγμή που στη ζωή τους τα πράγματα άλλαξαν. Έχασαν και οι δύο γονείς τις εργασίες τους και επειδή δεν μπορούσαν να ζουν άλλο πια στην αστική πόλη που έμεναν αναγκάστηκαν να μετακομίσουν. Πήραν τότε τα δυο παιδιά τους, δύο αγόρια με λίγη διαφορά ηλικίας και ένα μικρό γατούλη που είχαν βρει παρατημένο μέσα σε ένα χαρτόκουτο και μετακόμισαν στο χωριό Λαγκαδιά, όπου διαδραματίζεται και η ιστορία που περιγράφω στο βιβλίο. Σε εκείνο το χωριό εκτός από την φύση που υπήρχε σε όλο της το μεγαλείο, ήρθαν σε επαφή με εκείνα τα ζώα που μέχρι πριν τους ήταν άγνωστα. Ζώα διαφορετικά το ένα με το άλλο που το κάθε ένα από αυτά είχε την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο μικρός Άλκης και τα μικρά του γατάκια, η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης όπου η κάθε μέρα μαζί τους, είναι μια μέρα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης. |
-Πώς ένιωσες όταν έπιασες στα χέρια σου για πρώτη φορά το βιβλίο σου;
Χάρης: Όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο μου για πρώτη φορά, η στιγμή ήταν μαγική. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που ένοιωθα σαν τους πρωταγωνιστές των ταινιών που τα φώτα είναι όλα στραμμένα επάνω τους και παραλαμβάνουν το Oscar. Το κοίταζα και δεν το πίστευα. Κρατούσα ένα βιβλίο που ήταν γραμμένο από εμένα και ήταν η στιγμή που αυτό είχε πάρει σώμα. Τολμώ να πω, ότι ένοιωθα σαν να κρατούσα ένα παιδί στα χέρια μου, το παιδί μου. Άρχισα αμέσως να το περιεργάζομαι, κοιτάζοντας αρχικά το μπροστινό και το πίσω μέρος και μετά άρχιζα να το ξεφυλλίζω. Νομίζω ότι εδώ είναι η στιγμή που λένε, απίστευτο και όμως αληθινό.
-Πότε έγραψες αυτό σου το βιβλίο; Τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή την ιστορία;
Χάρης: Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα πριν από περίπου δύο χρόνια και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω αυτή την ιστορία, ήταν η αγάπη που έπαιρνα από τις γάτες μου. Μια αγάπη που ακόμα με ακολουθεί στην ζωή μου και που κάθε φορά προσπαθώ να βρω τρόπους να τους την ανταποδώσω. Βέβαια, δεν ξέρω αν μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη που μου δείχνουν σε τέτοιο βαθμό που μου την δίνουν εκείνα, αλλά προσπαθώ πολύ να το πετύχω και είμαι σίγουρος ότι κάτι καταφέρνω. Οι γάτες όπως ξέρεις δεν είναι από τα ζώα που μπορείς απλά να τα κλείσεις σε ένα κλουβί για να τα έχεις. Είναι ζώα που μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, με ρίσκο να μην επιστρέψουν. Αυτό το ρίσκο προσωπικά εγώ, το παίρνω κάθε φόρα γιατί είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν, ότι αν κάποιο από τα ζώα και συγκεκριμένα οι γάτες μου, θέλουν να είναι δίπλα μου, θέλω να είναι επειδή αυτά το θέλουν και όχι γιατί τους το επιβάλλω. Η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων μας ακόμη και των ζώων. Οπότε για να τιμήσω την αγάπη που μου δείχνουν και για να μην ξεχάσω ποτέ καταστάσεις που έχουμε περάσει μαζί, ήθελα να τα μεταφέρω όλα αυτά στο χαρτί. Σε συνδυασμό με την φαντασία και την έμπνευση που έχω, όπως βρισκόμουν σε μια καφετέρια που ακόμα συχνάζω και περίμενα να μου φέρουν τον καφέ μου, έβγαλα ένα μπλοκάκι και ένα στυλό από το τσαντάκι μου και άρχισα να γράφω. Ήταν η στιγμή που δεν άντεχα άλλο να στριφογυρίζουν όλα αυτά που είχα μέσα στο μυαλό μου και έπρεπε να τα μεταφέρω στο χαρτί. Δεν υπήρχε λόγος να πιέζομαι άλλο και μέχρι να πιω τον καφέ μου είχα γράψει τα δυο πρώτα κεφάλαια. Κάθε φορά που είχα έμπνευση, έβγαζα το μπλοκάκι μου σε όποιο σημείο και να βρισκόμουν και έγραφα. Μετά όλα αυτά τα μετέφερα στον υπολογιστή και αφού πρόσθεσα – αφαίρεσα πράγματα, έκανα διορθώσεις και το έφτασα σε ένα σημείο που να με ικανοποιεί, το τελείωσα περίπου σε 2 ½ μήνες.
-Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δύο γάτες. Μα στο βιβλίο σου δεν υπάρχουν μόνο δύο… Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα;
Χάρης: Ναι όντως… Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δυο γάτες και όντως στο βιβλίο δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα ζώα. Υπάρχουν ζώα που μπήκαν στην ζωή από πολύ μικρή ηλικία, περίπου στις τάξεις του δημοτικού. Θυμάμαι στην γειτονιά που μεγάλωσα, τα Καλύβια. Μια γειτονιά που είναι μέσα στην πόλη της Καλαμάτας. Την γιαγιά μου να έχει μέσα στα χωράφια της όλα εκείνα τα ζώα που αναφέρω στο βιβλίο μου και να τα εκτρέφει. Μου άρεσε πολύ να την βοηθώ και να βρίσκομαι ανάμεσα τους. Τότε ήταν και η πρώτη μου επαφή με εκείνα τα ζώα αλλά και με τις γάτες που υπήρχαν εκεί.
-Υπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες με αυτό το βιβλίο;
Χάρης: Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι γνωρίζω πως όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη. Μια αγάπη όπως παλιά.
-Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να εκδίδει κανείς βιβλίο στις μέρες μας, οι οποίες δεν είναι και οι πιο εύκολες, και σε θέμα έκδοσης αλλά και σε θέμα αναγνωστών;
Χάρης: Από την προσωπική μου εμπειρία, αν κάτι το θέλεις πολύ και παλέψεις γι αυτό είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις να εκδώσεις κάποιο βιβλίο. Πρέπει να μην χάνουμε την πίστη μας σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε και μαζί με την απαραίτητη υπομονή, επιμονή και τόλμη όλα γίνονται. Σίγουρα οι συνθήκες αυτές που ζούμε δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά όταν κάτι το θέλεις πολύ, αξίζει πολύ να το προσπαθήσεις και ίσως κάποιος τα καταφέρει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Αν έχουμε και ανθρώπους δίπλα μας που μας αγαπούν και μας στηρίζουν σε κάθε μας βήμα, όλα μοιάζουν δυνατά. Σίγουρα υπάρχουν αναγνώστες που ψάχνουν να διαβάσουν αυτό το κάτι που θα τους εντυπωσιάσει αλλά υπάρχουν και βιβλία που μπορεί να τους εκπλήξουν ευχάριστα χωρίς να το περιμένουν. Ο κάθε συγγραφέας που έχει γράψει ένα βιβλίο, έχει αφιερώσει ένα κομμάτι από την ζωή του σε αυτό γράφοντας μια ιστορία και θα είναι καλό να αφήνει ο αναγνώστης τον συγγραφέα αυτή την ιστορία να την μοιραστεί μαζί του.
-Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Γράφεις ίσως κάποιο άλλο βιβλίο;
Χάρης: Αυτό τον καιρό ετοιμάζω το δεύτερο μου βιβλίο και ελπίζω σε λίγο καιρό να το έχω έτοιμο. Έχω στην σειρά άλλα δύο βιβλία που ελαφρώς έχω αναπτύξει τις ιστορίες τους, αλλά όλα με τον καιρό τους. Έμπνευση να υπάρχει και αν έχω δίπλα μου ανθρώπους και ζώα που μου την δημιουργούν, όλα θα πάνε καλά.
-Σ” ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Θα ήθελες να πεις κάτι ακόμη στους αναγνώστες σου;
Χάρης: Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω για το βιβλίο μου και για μένα. Εύχομαι στους αναγνώστες που θα επιλέξουν το βιβλίο μου να τους κρατήσει υπέροχη συντροφιά και να τους ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
Από το οπισθόφυλλο:
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό ψηλά στο βουνό μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει και να αφήσει πίσω της την πόλη που ζούσε. Μάζεψαν τα πράγματα τους, τα φόρτωσαν σε ένα φορτηγό που είχαν νοικιάσει και ξεκίνησαν για το προορισμό τους. Μαζί με όλη τους την προίκα πήραν μαζί του και κάτι πολύ σημαντικό για το μικρό Άλκη όπου στην πορεία εξελίχθηκε το ίδιο σημαντικό για όλους. Ένας νέος κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά τους, ένας κόσμος που δεν είχαν φανταστεί.
Ο μικρός Άλκης μαζί με την οικογένεια του ανακαλύπτει μια σπάνια φιλία ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα, μια φιλία που τους δίνει καθημερινά μαθήματα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης. Οι ήρωες της ιστορίας μπορεί να σας θυμίσουν τα δικά σας φιλαράκια που θέλουν την ΑΓΑΠΗ σας. Είναι εκεί μαζί μας, ζουν μόνο για εμάς και μας κοιτούν κατευθείαν στη ψυχή.
«… του μικρού Άλκη του άρεσαν όλα τα ζώα δεν ξεχώριζε κανένα…»
«… συνέχιζε να αγαπά και όλα τα άλλα ζώα που είχαν και που τους εμπιστεύτηκαν να είναι μαζί τους».
ThinkingPeople.gr
Απο την Ευδοξία Γραμμένου.
Χάρης: Όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο μου για πρώτη φορά, η στιγμή ήταν μαγική. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που ένοιωθα σαν τους πρωταγωνιστές των ταινιών που τα φώτα είναι όλα στραμμένα επάνω τους και παραλαμβάνουν το Oscar. Το κοίταζα και δεν το πίστευα. Κρατούσα ένα βιβλίο που ήταν γραμμένο από εμένα και ήταν η στιγμή που αυτό είχε πάρει σώμα. Τολμώ να πω, ότι ένοιωθα σαν να κρατούσα ένα παιδί στα χέρια μου, το παιδί μου. Άρχισα αμέσως να το περιεργάζομαι, κοιτάζοντας αρχικά το μπροστινό και το πίσω μέρος και μετά άρχιζα να το ξεφυλλίζω. Νομίζω ότι εδώ είναι η στιγμή που λένε, απίστευτο και όμως αληθινό.
-Πότε έγραψες αυτό σου το βιβλίο; Τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή την ιστορία;
Χάρης: Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα πριν από περίπου δύο χρόνια και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω αυτή την ιστορία, ήταν η αγάπη που έπαιρνα από τις γάτες μου. Μια αγάπη που ακόμα με ακολουθεί στην ζωή μου και που κάθε φορά προσπαθώ να βρω τρόπους να τους την ανταποδώσω. Βέβαια, δεν ξέρω αν μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη που μου δείχνουν σε τέτοιο βαθμό που μου την δίνουν εκείνα, αλλά προσπαθώ πολύ να το πετύχω και είμαι σίγουρος ότι κάτι καταφέρνω. Οι γάτες όπως ξέρεις δεν είναι από τα ζώα που μπορείς απλά να τα κλείσεις σε ένα κλουβί για να τα έχεις. Είναι ζώα που μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, με ρίσκο να μην επιστρέψουν. Αυτό το ρίσκο προσωπικά εγώ, το παίρνω κάθε φόρα γιατί είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν, ότι αν κάποιο από τα ζώα και συγκεκριμένα οι γάτες μου, θέλουν να είναι δίπλα μου, θέλω να είναι επειδή αυτά το θέλουν και όχι γιατί τους το επιβάλλω. Η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων μας ακόμη και των ζώων. Οπότε για να τιμήσω την αγάπη που μου δείχνουν και για να μην ξεχάσω ποτέ καταστάσεις που έχουμε περάσει μαζί, ήθελα να τα μεταφέρω όλα αυτά στο χαρτί. Σε συνδυασμό με την φαντασία και την έμπνευση που έχω, όπως βρισκόμουν σε μια καφετέρια που ακόμα συχνάζω και περίμενα να μου φέρουν τον καφέ μου, έβγαλα ένα μπλοκάκι και ένα στυλό από το τσαντάκι μου και άρχισα να γράφω. Ήταν η στιγμή που δεν άντεχα άλλο να στριφογυρίζουν όλα αυτά που είχα μέσα στο μυαλό μου και έπρεπε να τα μεταφέρω στο χαρτί. Δεν υπήρχε λόγος να πιέζομαι άλλο και μέχρι να πιω τον καφέ μου είχα γράψει τα δυο πρώτα κεφάλαια. Κάθε φορά που είχα έμπνευση, έβγαζα το μπλοκάκι μου σε όποιο σημείο και να βρισκόμουν και έγραφα. Μετά όλα αυτά τα μετέφερα στον υπολογιστή και αφού πρόσθεσα – αφαίρεσα πράγματα, έκανα διορθώσεις και το έφτασα σε ένα σημείο που να με ικανοποιεί, το τελείωσα περίπου σε 2 ½ μήνες.
-Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δύο γάτες. Μα στο βιβλίο σου δεν υπάρχουν μόνο δύο… Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα;
Χάρης: Ναι όντως… Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δυο γάτες και όντως στο βιβλίο δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα ζώα. Υπάρχουν ζώα που μπήκαν στην ζωή από πολύ μικρή ηλικία, περίπου στις τάξεις του δημοτικού. Θυμάμαι στην γειτονιά που μεγάλωσα, τα Καλύβια. Μια γειτονιά που είναι μέσα στην πόλη της Καλαμάτας. Την γιαγιά μου να έχει μέσα στα χωράφια της όλα εκείνα τα ζώα που αναφέρω στο βιβλίο μου και να τα εκτρέφει. Μου άρεσε πολύ να την βοηθώ και να βρίσκομαι ανάμεσα τους. Τότε ήταν και η πρώτη μου επαφή με εκείνα τα ζώα αλλά και με τις γάτες που υπήρχαν εκεί.
-Υπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες με αυτό το βιβλίο;
Χάρης: Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι γνωρίζω πως όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη. Μια αγάπη όπως παλιά.
-Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να εκδίδει κανείς βιβλίο στις μέρες μας, οι οποίες δεν είναι και οι πιο εύκολες, και σε θέμα έκδοσης αλλά και σε θέμα αναγνωστών;
Χάρης: Από την προσωπική μου εμπειρία, αν κάτι το θέλεις πολύ και παλέψεις γι αυτό είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις να εκδώσεις κάποιο βιβλίο. Πρέπει να μην χάνουμε την πίστη μας σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε και μαζί με την απαραίτητη υπομονή, επιμονή και τόλμη όλα γίνονται. Σίγουρα οι συνθήκες αυτές που ζούμε δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά όταν κάτι το θέλεις πολύ, αξίζει πολύ να το προσπαθήσεις και ίσως κάποιος τα καταφέρει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Αν έχουμε και ανθρώπους δίπλα μας που μας αγαπούν και μας στηρίζουν σε κάθε μας βήμα, όλα μοιάζουν δυνατά. Σίγουρα υπάρχουν αναγνώστες που ψάχνουν να διαβάσουν αυτό το κάτι που θα τους εντυπωσιάσει αλλά υπάρχουν και βιβλία που μπορεί να τους εκπλήξουν ευχάριστα χωρίς να το περιμένουν. Ο κάθε συγγραφέας που έχει γράψει ένα βιβλίο, έχει αφιερώσει ένα κομμάτι από την ζωή του σε αυτό γράφοντας μια ιστορία και θα είναι καλό να αφήνει ο αναγνώστης τον συγγραφέα αυτή την ιστορία να την μοιραστεί μαζί του.
-Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Γράφεις ίσως κάποιο άλλο βιβλίο;
Χάρης: Αυτό τον καιρό ετοιμάζω το δεύτερο μου βιβλίο και ελπίζω σε λίγο καιρό να το έχω έτοιμο. Έχω στην σειρά άλλα δύο βιβλία που ελαφρώς έχω αναπτύξει τις ιστορίες τους, αλλά όλα με τον καιρό τους. Έμπνευση να υπάρχει και αν έχω δίπλα μου ανθρώπους και ζώα που μου την δημιουργούν, όλα θα πάνε καλά.
-Σ” ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Θα ήθελες να πεις κάτι ακόμη στους αναγνώστες σου;
Χάρης: Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω για το βιβλίο μου και για μένα. Εύχομαι στους αναγνώστες που θα επιλέξουν το βιβλίο μου να τους κρατήσει υπέροχη συντροφιά και να τους ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
Από το οπισθόφυλλο:
Σε ένα απομακρυσμένο χωριό ψηλά στο βουνό μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει και να αφήσει πίσω της την πόλη που ζούσε. Μάζεψαν τα πράγματα τους, τα φόρτωσαν σε ένα φορτηγό που είχαν νοικιάσει και ξεκίνησαν για το προορισμό τους. Μαζί με όλη τους την προίκα πήραν μαζί του και κάτι πολύ σημαντικό για το μικρό Άλκη όπου στην πορεία εξελίχθηκε το ίδιο σημαντικό για όλους. Ένας νέος κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά τους, ένας κόσμος που δεν είχαν φανταστεί.
Ο μικρός Άλκης μαζί με την οικογένεια του ανακαλύπτει μια σπάνια φιλία ανάμεσα στον άνθρωπο και τα ζώα, μια φιλία που τους δίνει καθημερινά μαθήματα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης. Οι ήρωες της ιστορίας μπορεί να σας θυμίσουν τα δικά σας φιλαράκια που θέλουν την ΑΓΑΠΗ σας. Είναι εκεί μαζί μας, ζουν μόνο για εμάς και μας κοιτούν κατευθείαν στη ψυχή.
«… του μικρού Άλκη του άρεσαν όλα τα ζώα δεν ξεχώριζε κανένα…»
«… συνέχιζε να αγαπά και όλα τα άλλα ζώα που είχαν και που τους εμπιστεύτηκαν να είναι μαζί τους».
ThinkingPeople.gr
Απο την Ευδοξία Γραμμένου.
1.Χάρη, θα σου κάνω μία τετριμμένη ερώτηση, αλλά πώς και αποφάσισες να ασχοληθείς με τη συγγραφή;
Από τα μαθητικά μου χρόνια με έλκυε το βιβλίο και ειδικότερα το μάθημα της έκθεσης, την στιγμή που το μυαλό ξεφεύγει και ταξιδεύει σε ένα δικό του φανταστικό κόσμο , σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα. Για αυτό το λόγο αποφάσισα να ασχοληθώ με την συγγραφή, για να μπορώ να εκφράζομαι ελεύθερα, χωρίς δισταγμό και να ταξιδεύω τους αναγνώστες μου στον δικό μου φανταστικό κόσμο. 2.Τι θες να πεις μέσα από τη γραφή; Ότι υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο , πόσο μάλλον όταν ο κόσμος ασχολείται και διαβάζει βιβλία. |
3.Τι σημαίνει για σένα «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης;»
«Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης» είναι η ζωή μου, ο ίδιος μου ο εαυτός αποτυπωμένος στο χαρτί που μαζί με του φίλους μου τα ζώα, ταξιδεύουμε τους αναγνώστες στα μονοπάτια μιας αγάπης όπως παλιά.
4.Τι πιστεύεις για τα social media;
Είναι αναγκαία τα social media για να μπορεί ο κόσμος να μάθει την δουλεία μου και μέσα από αυτή και έμενα τον ίδιο. Είναι χρήσιμα εργαλεία για την ενημέρωση αλλά ο κόσμος θα πρέπει να είναι επιφυλακτικός με το αναρτεί και σε πιο κοινό απευθύνεται (αν είναι δημόσια ή όχι.)
5.Υπάρχουν μηνύματα που προσπαθείς να περάσεις μέσα από τα βιβλία σου ή επικεντρώνεσαι καθαρά στο ψυχαγωγικό κομμάτι;
Γενικά μέσα από το βιβλίο μου προσπαθώ να περάσω θετικά μηνύματα, όπως πόσο σημαντικά αλλά και πόσο απαραίτητα είναι στην ζωή μας τα ζώα.
6.Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας που προτιμάς να διαβάζεις; Και αν ναι, γιατί;
Μου αρέσει η λογοτεχνία του φανταστικού όπου μέσα από αυτή ταξιδεύεις σε άλλη διάσταση και τα παραμύθια, που σου δίνουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
7.Στην Ελλάδα της κρίσης, τι θέση πιστεύεις ότι έχει το βιβλίο;
Οι τέχνες δεν επηρεάζονται από την κρίση. Ειδικά στην Ελλάδα που είναι μια χώρα που έχει μεγάλη ιστορία στις τέχνες, είτε είναι θέατρο, ποίηση, μουσική κ.α.
8.Θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Θέλω να συμπληρώσεις τις προτάσεις:
Έρωτας στη ζωή μου σημαίνει, Ευτυχία
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που σου ξυπνά το ένστικτο της επιβίωσης.
Μέσα από τη συγγραφή νοιώθω ελεύθερος.
Το πρωί όταν ξυπνάω σκέφτομαι πόσο μεγάλο προνόμιο είναι να αναπνέω, να αγαπώ και να σκέφτομαι.
Το βράδυ όταν κοιμάμαι ονειρεύομαι.
Θέλω να αλλάξω τον κόσμο.
Αγαπημένη μου εικόνα τα παιδικά μου χρόνια.
Αγαπώ την ζωή και τον Κόσμο όλων.
9. Αυτή τη στιγμή γράφεις;
Γράφω ένα μυθιστόρημα.
10. Ποιο βιβλίο θα ήθελες να γράψεις από τα κλασικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας;
Περηφάνια και Προκατάληψη της Τζέιν Όστεν.
11.Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης πώς θα αλλάξει τη ζωή μου μετά την τελευταία σελίδα;
Γνωρίζω ότι όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη, μια αγάπη όπως παλιά και μετά την τελευταία σελίδα ελπίζω να σε έχει ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
12 Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου και να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στο επόμενο συγγραφικό σου βήμα. Κλείνοντας, τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;
Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την φιλοξενία και την δυνατότητα που μου έδωσες να γνωρίσει ο κόσμος το βιβλίο μου. Ήδη ετοιμάζω κάποιο καινούργιο βιβλίο και έχω στην σειρά αλλά δύο στα όποια έχω αναπτύξει ελαφρώς τις ιστορίες τους.
«Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης» είναι η ζωή μου, ο ίδιος μου ο εαυτός αποτυπωμένος στο χαρτί που μαζί με του φίλους μου τα ζώα, ταξιδεύουμε τους αναγνώστες στα μονοπάτια μιας αγάπης όπως παλιά.
4.Τι πιστεύεις για τα social media;
Είναι αναγκαία τα social media για να μπορεί ο κόσμος να μάθει την δουλεία μου και μέσα από αυτή και έμενα τον ίδιο. Είναι χρήσιμα εργαλεία για την ενημέρωση αλλά ο κόσμος θα πρέπει να είναι επιφυλακτικός με το αναρτεί και σε πιο κοινό απευθύνεται (αν είναι δημόσια ή όχι.)
5.Υπάρχουν μηνύματα που προσπαθείς να περάσεις μέσα από τα βιβλία σου ή επικεντρώνεσαι καθαρά στο ψυχαγωγικό κομμάτι;
Γενικά μέσα από το βιβλίο μου προσπαθώ να περάσω θετικά μηνύματα, όπως πόσο σημαντικά αλλά και πόσο απαραίτητα είναι στην ζωή μας τα ζώα.
6.Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο είδος λογοτεχνίας που προτιμάς να διαβάζεις; Και αν ναι, γιατί;
Μου αρέσει η λογοτεχνία του φανταστικού όπου μέσα από αυτή ταξιδεύεις σε άλλη διάσταση και τα παραμύθια, που σου δίνουν την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
7.Στην Ελλάδα της κρίσης, τι θέση πιστεύεις ότι έχει το βιβλίο;
Οι τέχνες δεν επηρεάζονται από την κρίση. Ειδικά στην Ελλάδα που είναι μια χώρα που έχει μεγάλη ιστορία στις τέχνες, είτε είναι θέατρο, ποίηση, μουσική κ.α.
8.Θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Θέλω να συμπληρώσεις τις προτάσεις:
Έρωτας στη ζωή μου σημαίνει, Ευτυχία
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που σου ξυπνά το ένστικτο της επιβίωσης.
Μέσα από τη συγγραφή νοιώθω ελεύθερος.
Το πρωί όταν ξυπνάω σκέφτομαι πόσο μεγάλο προνόμιο είναι να αναπνέω, να αγαπώ και να σκέφτομαι.
Το βράδυ όταν κοιμάμαι ονειρεύομαι.
Θέλω να αλλάξω τον κόσμο.
Αγαπημένη μου εικόνα τα παιδικά μου χρόνια.
Αγαπώ την ζωή και τον Κόσμο όλων.
9. Αυτή τη στιγμή γράφεις;
Γράφω ένα μυθιστόρημα.
10. Ποιο βιβλίο θα ήθελες να γράψεις από τα κλασικά της παγκόσμιας λογοτεχνίας;
Περηφάνια και Προκατάληψη της Τζέιν Όστεν.
11.Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης πώς θα αλλάξει τη ζωή μου μετά την τελευταία σελίδα;
Γνωρίζω ότι όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη, μια αγάπη όπως παλιά και μετά την τελευταία σελίδα ελπίζω να σε έχει ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
12 Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για τον χρόνο σου και να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στο επόμενο συγγραφικό σου βήμα. Κλείνοντας, τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;
Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την φιλοξενία και την δυνατότητα που μου έδωσες να γνωρίσει ο κόσμος το βιβλίο μου. Ήδη ετοιμάζω κάποιο καινούργιο βιβλίο και έχω στην σειρά αλλά δύο στα όποια έχω αναπτύξει ελαφρώς τις ιστορίες τους.
Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά
Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά, εκτός από ένα παραμύθι για τους μικρούς μου φίλους, είναι και ένα παραμύθι για τους ποιο μεγαλύτερους φίλους. Απαραίτητη προϋπόθεση να νοιώθουν όλοι πάντα παιδιά ή τουλάχιστον να προσπαθούν. Άλλωστε σημασία δεν έχει το πόσο χρονών είσαι, αλλά το πόσο χρονών αισθάνεσαι, ευελπιστώ όλοι μας να νοιώθουμε μικρότεροι από ότι είμαστε. Θα μου πείτε, ότι αν αισθάνομαι μικρότερος, θα αλλάξει κάτι? Θέλω να σας πω ότι η παιδική ηλικία είναι μαγεία, βλέπεις και παρακολουθείς τα πράγματα από μια άλλη οπτική διάσταση, χαίρεσαι την κάθε σου στιγμή, την ζεις και την απολαμβάνεις.
Η ζωή είναι τόσο ωραία που δυστυχώς ο περισσότερος κόσμος την αφήνει να πέρνα, χωρίς καν να προσπαθήσει να την αλλάξει. Όλοι μας αξίζουμε το καλύτερο, για αυτό δεν πρέπει να αφήνουμε την μαγεία να φεύγει μέσα από τα χέρια μας. Μπορεί να μην είμαστε όλοι παιδιά, αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε. Αξίζει να προσπαθήσουμε για εμάς, για την ίδια μας την ζωή. Ο χρόνος είναι αμείλικτος και περνά αστραπιαία… Πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε πως πέρασαν τα χρόνια και εκεί που είμαστε 15 φτάσαμε τα 25 κλπ και ούτε καν το καταλάβαμε. Έτσι είναι, δεν δίνουμε σημασία στα απλά πράγματα που κάποτε μας έκαναν χαρούμενους και αναλωνόμαστε δυστυχώς σε πράγματα και ανθρώπους που μας κάνουν να μένουμε πίσω. Ίσως για τους περισσότερους να μην αλλάξει κάτι με το να αισθάνονται παιδιά, αλλά σίγουρα αξίζει να προσπαθήσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που στα παιδικά τους χρόνια δεν πέρασαν καλά, υπέφεραν, αντί να χαίρονται την παιδική τους ηλικία και να χαίρονται την ζωή τους "κάποιοι" τους έβαλαν κατευθείαν στα βαθειά, στερώντας τους έτσι το δικαίωμα της δικής τους ζωής. Γιατί απλά και τον ίδιον κάποιος τους το επέβαλλε. Όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ζωή, είτε είναι άνθρωπος είτε είναι ζώο. Σε κανέναν δεν αξίζει να υποφέρει, όλοι μας πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να είμαστε μαζί. Πρέπει κατά την γνώμη μου να υπάρχει ομόνοια και όχι διχόνοια. |
Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά. Συνέντευξη με τον συγγραφέα Χάρη Λιανό.
Με την ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου σου βιβλίου με τίτλο «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» θα ήθελα να μιλήσουμε γι αυτό σου το ξεκίνημα, αλλά και για σένα. Θα ήθελες να μας πεις κάποια λόγια για το βιβλίο σου;
Χάρης: Το βιβλίο μιλά για την αγάπη, αλλά για την αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων. Μέσα από αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης μεταφέρεται σε εικόνες της ήρεμης αγροτικής ζωής στο χωριό, αλλά και σε καθημερινές εικόνες, οι οποίες ίσως άγνωστες για τα παιδιά που μένουν στην πόλη. Εικόνες που μερικές από αυτές μπορεί να είναι ευχάριστες ή και δυσάρεστες. Όλες αυτές οι καθημερινές στιγμές που αναφέρονται στο βιβλίο αντικατοπτρίζουν τη σχέση ανθρώπων και ζώων.
Η ιστορία του βιβλίου μου διαδραματίζεται σε ένα χωριό, όπου μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει εκεί. Μια οικογένεια που μέχρι να μετακομίσουν στο μέρος εκείνο, στο «μικρό παράδεισο τους», όπως έλεγαν το μέρος, δεν είχαν καμία επαφή με τα ζώα και ότι γνώριζαν ήταν από διάφορες ιστοσελίδες σχετικά με αυτά και από ντοκιμαντέρ που έβλεπαν στην τηλεόραση. Μέχρι όμως την στιγμή που στην ζωή τους τα πράγματα άλλαξαν. Έχασαν και οι δύο γονείς τις εργασίες τους και επειδή δεν μπορούσαν να ζουν άλλο πια στην αστική πόλη που έμεναν αναγκάστηκαν να μετακομίσουν. Πήραν τότε τα δυο παιδιά τους, δύο αγόρια με λίγη διαφορά ηλικίας και ένα μικρό γατούλη που είχαν βρει παρατημένο μέσα σε ένα χαρτόκουτο και μετακόμισαν στο χωριό Λαγκαδιά όπου διαδραματίζεται και η ιστορία που περιγράφω στο βιβλίο. Σε εκείνο το χωριό εκτός από την φύση που υπήρχε σε όλο της το μεγαλείο, ήρθαν σε επαφή με εκείνα τα ζώα που μέχρι πριν τους ήταν άγνωστα. Ζώα διαφορετικά το ένα με το άλλο που το κάθε ένα από αυτά είχε την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο μικρός Άλκης και τα μικρά του γατάκια, η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης όπου η κάθε μέρα μαζί τους, είναι μια μέρα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
Πώς ένιωσες όταν έπιασες στα χέρια σου για πρώτη φορά το βιβλίο σου;
Χάρης: Όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο μου για πρώτη φορά, η στιγμή ήταν μαγική. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που ένοιωθα σαν τους πρωταγωνιστές των ταινιών που τα φώτα είναι όλα στραμμένα επάνω τους και παραλαμβάνουν το Oscar. Το κοίταζα και δεν πίστευα. Κρατούσα ένα βιβλίο που ήταν γραμμένο από εμένα και ήταν η στιγμή που αυτό είχε πάρει σώμα. Τολμώ να πω, ότι ένοιωθα σαν να κρατούσα ένα παιδί στα χέρια μου, το παιδί μου. Άρχισα αμέσως να το περιεργάζομαι, κοιτάζοντας αρχικά το μπροστινό και το πίσω μέρος και μετά άρχιζα να το ξεφυλλίζω. Νομίζω ότι εδώ είναι η στιγμή που λένε, απίστευτο και όμως αληθινό.
Πότε έγραψες αυτό σου το βιβλίο; Τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή την ιστορία;
Χάρης: Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα πριν από περίπου δύο χρόνια και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω αυτή την ιστορία, ήταν η αγάπη που έπαιρνα από τις γάτες μου. Μια αγάπη που ακόμα με ακολουθεί στην ζωή μου και που κάθε φορά προσπαθώ να βρω τρόπους να τους την ανταποδώσω. Βέβαια, δεν ξέρω αν μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη που μου δείχνουν σε τέτοιο βαθμό που μου την δίνουν εκείνα, αλλά προσπαθώ πολύ να το πετύχω και είμαι σίγουρος ότι κάτι καταφέρνω. Οι γάτες όπως ξέρεις δεν είναι από τα ζώα που μπορείς απλά να τα κλείσεις σε ένα κλουβί για να τα έχεις. Είναι ζώα μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, με ρίσκο να μην επιστρέψουν. Αυτό το ρίσκο προσωπικά εγώ, το παίρνω κάθε φόρα γιατί είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν, ότι αν κάποιο από τα ζώα και συγκεκριμένα οι γάτες μου, θέλουν να είναι δίπλα μου, θέλω να είναι επειδή αυτά το θέλουν και όχι γιατί τους το επιβάλλω. Η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων μας ακόμη και των ζώων. Οπότε για να τιμήσω την αγάπη που μου δείχνουν και για να μην ξεχάσω ποτέ καταστάσεις που έχουμε περάσει μαζί, ήθελα να τα μεταφέρω όλα αυτά στο χαρτί. Σε συνδυασμό με την φαντασία και την έμπνευση που έχω, όπως βρισκόμουν σε μια καφετέρια που ακόμα συχνάζω και περίμενα να μου φέρουν τον καφέ μου, έβγαλα ένα μπλοκάκι και ένα στυλό από το τσαντάκι μου και άρχισα να γράφω. Ήταν η στιγμή που δεν άντεχα άλλο να στριφογυρίζουν όλα αυτά που είχα μέσα στο μυαλό μου και έπρεπε να τα μεταφέρω στο χαρτί. Δεν υπήρχε λόγος να πιέζομαι άλλο και μέχρι να πιω τον καφέ μου είχα γράψει τα δυο πρώτα κεφάλαια. Κάθε φορά που είχα έμπνευση, έβγαζα το μπλοκάκι μου σε όποιο σημείο και να βρισκόμουν και έγραφα. Μετά όλα αυτά τα μετέφερα στον υπολογιστή και αφού πρόσθεσα - αφαίρεσα πράγματα, έκανα διορθώσεις και το έφτασα σε ένα σημείο που να με ικανοποιεί, το τελείωσα περίπου σε 2 ½ μήνες.
Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δύο γάτες. Μα στο βιβλίο σου δεν υπάρχουν μόνο δύο... Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα;
Χάρης: Ναι όντως.. η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δυο γάτες και όντως στο βιβλίο δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα ζώα. Υπάρχουν ζώα που μπήκαν στην ζωή από πολύ μικρή ηλικία, περίπου στις τάξεις του δημοτικού. Θυμάμαι στην γειτονιά που μεγάλωσα, τα Καλύβια. Μια γειτονιά που είναι μέσα στην πόλη της Καλαμάτας. Την γιαγιά μου να έχει μέσα στα χωράφια της όλα εκείνα τα ζώα που αναφέρω στο βιβλίο μου και να τα εκτρέφει. Μου άρεσε πολύ να την βοηθώ και να βρίσκομαι ανάμεσα τους. Τότε ήταν και η πρώτη μου επαφή με εκείνα τα ζώα αλλά και με τις γάτες που υπήρχαν εκεί.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες με αυτό το βιβλίο;
Χάρης: Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι γνωρίζω ότι όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη. Μια αγάπη όπως παλιά.
Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να εκδίδει κανείς βιβλίο στις μέρες μας, οι οποίες δεν είναι και οι πιο εύκολες, και σε θέμα έκδοσης αλλά και σε θέμα αναγνωστών;
Χάρης: Από την προσωπική μου εμπειρία, αν κάτι το θέλεις πολύ και παλέψεις για αυτό είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις να εκδώσεις κάποιο βιβλίο. Πρέπει να μην χάνουμε την πίστη μας σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε και μαζί με την απαραίτητη υπομονή, επιμονή και τόλμη όλα γίνονται. Σίγουρα οι συνθήκες αυτές που ζούμε δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά όταν κάτι το θέλεις πολύ, αξίζει πολύ να το προσπαθήσεις και ίσως κάποιος τα καταφέρει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Αν έχουμε και ανθρώπους δίπλα μας που μας αγαπούν και μας στηρίζουν σε κάθε μας βήμα, όλα μοιάζουν δυνατά. Σίγουρα υπάρχουν αναγνώστες που ψάχνουν να διαβάσουν αυτό το κάτι που θα τους εντυπωσιάσει αλλά υπάρχουν και βιβλία που μπορεί να τους εκπλήξουν ευχάριστα χωρίς να το περιμένουν. Ο κάθε συγγραφέας που έχει γράψει ένα βιβλίο, έχει αφιερώσει από ένα κομμάτι από την ζωή του σε αυτό γράφοντας μια ιστορία και θα είναι καλό να αφήνει ο αναγνώστης τον συγγραφέα αυτή την ιστορία να την μοιραστεί μαζί του.
Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Γράφεις ίσως κάποιο άλλο βιβλίο;
Χάρης: Αυτό τον καιρό ετοιμάζω το δεύτερο μου βιβλίο και ελπίζω σε λίγο καιρό να το έχω έτοιμο. Έχω στην σειρά άλλα δύο βιβλία που ελαφρώς έχω αναπτύξει τις ιστορίες τους, αλλά όλα με τον καιρό τους. Έμπνευση να υπάρχει και αν έχω δίπλα μου ανθρώπους και ζώα που μου την δημιουργούν, όλα θα πάνε καλά.
Σ' ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Θα ήθελες να πεις κάτι ακόμη στους αναγνώστες σου;
Χάρης: Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω για το βιβλίο μου και για μένα. Εύχομαι στους αναγνώστες που θα επιλέξουν το βιβλίο μου να τους κρατήσει υπέροχη συντροφιά και να τους ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
Με την ευκαιρία της έκδοσης του πρώτου σου βιβλίου με τίτλο «Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης. Μια αγάπη όπως παλιά» θα ήθελα να μιλήσουμε γι αυτό σου το ξεκίνημα, αλλά και για σένα. Θα ήθελες να μας πεις κάποια λόγια για το βιβλίο σου;
Χάρης: Το βιβλίο μιλά για την αγάπη, αλλά για την αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων. Μέσα από αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης μεταφέρεται σε εικόνες της ήρεμης αγροτικής ζωής στο χωριό, αλλά και σε καθημερινές εικόνες, οι οποίες ίσως άγνωστες για τα παιδιά που μένουν στην πόλη. Εικόνες που μερικές από αυτές μπορεί να είναι ευχάριστες ή και δυσάρεστες. Όλες αυτές οι καθημερινές στιγμές που αναφέρονται στο βιβλίο αντικατοπτρίζουν τη σχέση ανθρώπων και ζώων.
Η ιστορία του βιβλίου μου διαδραματίζεται σε ένα χωριό, όπου μια οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει εκεί. Μια οικογένεια που μέχρι να μετακομίσουν στο μέρος εκείνο, στο «μικρό παράδεισο τους», όπως έλεγαν το μέρος, δεν είχαν καμία επαφή με τα ζώα και ότι γνώριζαν ήταν από διάφορες ιστοσελίδες σχετικά με αυτά και από ντοκιμαντέρ που έβλεπαν στην τηλεόραση. Μέχρι όμως την στιγμή που στην ζωή τους τα πράγματα άλλαξαν. Έχασαν και οι δύο γονείς τις εργασίες τους και επειδή δεν μπορούσαν να ζουν άλλο πια στην αστική πόλη που έμεναν αναγκάστηκαν να μετακομίσουν. Πήραν τότε τα δυο παιδιά τους, δύο αγόρια με λίγη διαφορά ηλικίας και ένα μικρό γατούλη που είχαν βρει παρατημένο μέσα σε ένα χαρτόκουτο και μετακόμισαν στο χωριό Λαγκαδιά όπου διαδραματίζεται και η ιστορία που περιγράφω στο βιβλίο. Σε εκείνο το χωριό εκτός από την φύση που υπήρχε σε όλο της το μεγαλείο, ήρθαν σε επαφή με εκείνα τα ζώα που μέχρι πριν τους ήταν άγνωστα. Ζώα διαφορετικά το ένα με το άλλο που το κάθε ένα από αυτά είχε την δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο μικρός Άλκης και τα μικρά του γατάκια, η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης όπου η κάθε μέρα μαζί τους, είναι μια μέρα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.
Πώς ένιωσες όταν έπιασες στα χέρια σου για πρώτη φορά το βιβλίο σου;
Χάρης: Όταν έπιασα στα χέρια μου το βιβλίο μου για πρώτη φορά, η στιγμή ήταν μαγική. Η συγκίνηση και η χαρά μου ήταν τόσο μεγάλη που ένοιωθα σαν τους πρωταγωνιστές των ταινιών που τα φώτα είναι όλα στραμμένα επάνω τους και παραλαμβάνουν το Oscar. Το κοίταζα και δεν πίστευα. Κρατούσα ένα βιβλίο που ήταν γραμμένο από εμένα και ήταν η στιγμή που αυτό είχε πάρει σώμα. Τολμώ να πω, ότι ένοιωθα σαν να κρατούσα ένα παιδί στα χέρια μου, το παιδί μου. Άρχισα αμέσως να το περιεργάζομαι, κοιτάζοντας αρχικά το μπροστινό και το πίσω μέρος και μετά άρχιζα να το ξεφυλλίζω. Νομίζω ότι εδώ είναι η στιγμή που λένε, απίστευτο και όμως αληθινό.
Πότε έγραψες αυτό σου το βιβλίο; Τι σε έκανε να ξεκινήσεις αυτή την ιστορία;
Χάρης: Το πρώτο μου βιβλίο το έγραψα πριν από περίπου δύο χρόνια και αυτό που με έκανε να ξεκινήσω αυτή την ιστορία, ήταν η αγάπη που έπαιρνα από τις γάτες μου. Μια αγάπη που ακόμα με ακολουθεί στην ζωή μου και που κάθε φορά προσπαθώ να βρω τρόπους να τους την ανταποδώσω. Βέβαια, δεν ξέρω αν μπορώ να ανταποδώσω την αγάπη που μου δείχνουν σε τέτοιο βαθμό που μου την δίνουν εκείνα, αλλά προσπαθώ πολύ να το πετύχω και είμαι σίγουρος ότι κάτι καταφέρνω. Οι γάτες όπως ξέρεις δεν είναι από τα ζώα που μπορείς απλά να τα κλείσεις σε ένα κλουβί για να τα έχεις. Είναι ζώα μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, με ρίσκο να μην επιστρέψουν. Αυτό το ρίσκο προσωπικά εγώ, το παίρνω κάθε φόρα γιατί είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν, ότι αν κάποιο από τα ζώα και συγκεκριμένα οι γάτες μου, θέλουν να είναι δίπλα μου, θέλω να είναι επειδή αυτά το θέλουν και όχι γιατί τους το επιβάλλω. Η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων μας ακόμη και των ζώων. Οπότε για να τιμήσω την αγάπη που μου δείχνουν και για να μην ξεχάσω ποτέ καταστάσεις που έχουμε περάσει μαζί, ήθελα να τα μεταφέρω όλα αυτά στο χαρτί. Σε συνδυασμό με την φαντασία και την έμπνευση που έχω, όπως βρισκόμουν σε μια καφετέρια που ακόμα συχνάζω και περίμενα να μου φέρουν τον καφέ μου, έβγαλα ένα μπλοκάκι και ένα στυλό από το τσαντάκι μου και άρχισα να γράφω. Ήταν η στιγμή που δεν άντεχα άλλο να στριφογυρίζουν όλα αυτά που είχα μέσα στο μυαλό μου και έπρεπε να τα μεταφέρω στο χαρτί. Δεν υπήρχε λόγος να πιέζομαι άλλο και μέχρι να πιω τον καφέ μου είχα γράψει τα δυο πρώτα κεφάλαια. Κάθε φορά που είχα έμπνευση, έβγαζα το μπλοκάκι μου σε όποιο σημείο και να βρισκόμουν και έγραφα. Μετά όλα αυτά τα μετέφερα στον υπολογιστή και αφού πρόσθεσα - αφαίρεσα πράγματα, έκανα διορθώσεις και το έφτασα σε ένα σημείο που να με ικανοποιεί, το τελείωσα περίπου σε 2 ½ μήνες.
Η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δύο γάτες. Μα στο βιβλίο σου δεν υπάρχουν μόνο δύο... Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα;
Χάρης: Ναι όντως.. η Σταχτομπούτα και ο Σπιρτούλης είναι δυο γάτες και όντως στο βιβλίο δεν υπάρχουν μόνο αυτά τα ζώα. Υπάρχουν ζώα που μπήκαν στην ζωή από πολύ μικρή ηλικία, περίπου στις τάξεις του δημοτικού. Θυμάμαι στην γειτονιά που μεγάλωσα, τα Καλύβια. Μια γειτονιά που είναι μέσα στην πόλη της Καλαμάτας. Την γιαγιά μου να έχει μέσα στα χωράφια της όλα εκείνα τα ζώα που αναφέρω στο βιβλίο μου και να τα εκτρέφει. Μου άρεσε πολύ να την βοηθώ και να βρίσκομαι ανάμεσα τους. Τότε ήταν και η πρώτη μου επαφή με εκείνα τα ζώα αλλά και με τις γάτες που υπήρχαν εκεί.
Υπάρχει κάποιο μήνυμα που ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες με αυτό το βιβλίο;
Χάρης: Αρχικά, θα ήθελα να πω ότι γνωρίζω ότι όλος ο κόσμος δεν δείχνει τις ίδιες ευαισθησίες και τον ίδιο σεβασμό απέναντι στα ζώα με αυτόν που δείχνω εγώ ή και άλλοι τόσοι άνθρωποι σαν και εμένα. Όμως αν ο κόσμος δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό του και αφήσει τα ζώα να τον πλησιάσουν, είμαι σίγουρος ότι θα πάρουν περισσότερα από αυτά που θα δώσουν, με πιο ανεκτίμητο από όλα, την αγάπη. Μια αγάπη όπως παλιά.
Πιστεύεις ότι είναι εύκολο να εκδίδει κανείς βιβλίο στις μέρες μας, οι οποίες δεν είναι και οι πιο εύκολες, και σε θέμα έκδοσης αλλά και σε θέμα αναγνωστών;
Χάρης: Από την προσωπική μου εμπειρία, αν κάτι το θέλεις πολύ και παλέψεις για αυτό είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρεις να εκδώσεις κάποιο βιβλίο. Πρέπει να μην χάνουμε την πίστη μας σε οτιδήποτε θέλουμε να κάνουμε και μαζί με την απαραίτητη υπομονή, επιμονή και τόλμη όλα γίνονται. Σίγουρα οι συνθήκες αυτές που ζούμε δεν είναι και οι καλύτερες, αλλά όταν κάτι το θέλεις πολύ, αξίζει πολύ να το προσπαθήσεις και ίσως κάποιος τα καταφέρει να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Αν έχουμε και ανθρώπους δίπλα μας που μας αγαπούν και μας στηρίζουν σε κάθε μας βήμα, όλα μοιάζουν δυνατά. Σίγουρα υπάρχουν αναγνώστες που ψάχνουν να διαβάσουν αυτό το κάτι που θα τους εντυπωσιάσει αλλά υπάρχουν και βιβλία που μπορεί να τους εκπλήξουν ευχάριστα χωρίς να το περιμένουν. Ο κάθε συγγραφέας που έχει γράψει ένα βιβλίο, έχει αφιερώσει από ένα κομμάτι από την ζωή του σε αυτό γράφοντας μια ιστορία και θα είναι καλό να αφήνει ο αναγνώστης τον συγγραφέα αυτή την ιστορία να την μοιραστεί μαζί του.
Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Γράφεις ίσως κάποιο άλλο βιβλίο;
Χάρης: Αυτό τον καιρό ετοιμάζω το δεύτερο μου βιβλίο και ελπίζω σε λίγο καιρό να το έχω έτοιμο. Έχω στην σειρά άλλα δύο βιβλία που ελαφρώς έχω αναπτύξει τις ιστορίες τους, αλλά όλα με τον καιρό τους. Έμπνευση να υπάρχει και αν έχω δίπλα μου ανθρώπους και ζώα που μου την δημιουργούν, όλα θα πάνε καλά.
Σ' ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο σου. Θα ήθελες να πεις κάτι ακόμη στους αναγνώστες σου;
Χάρης: Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μιλήσω για το βιβλίο μου και για μένα. Εύχομαι στους αναγνώστες που θα επιλέξουν το βιβλίο μου να τους κρατήσει υπέροχη συντροφιά και να τους ταξιδεύσει σε μια θάλασσα αγάπης, πίστης και αφοσίωσης.